Vanaf begin jaren zestig ontstond een hechte samenwerking tussen de Verbindingsdienst van de Koninklijke Landmacht en Philips Telecommunicatie Industrie. In de jaren tachtig werden de militaire activiteiten binnen Philips Nederland ondergebracht bij Hollandse Signaalapparaten.In 1990 is het Franse Thomson-CSF eigenaar geworden van Signaal en in 1993 is de vestiging in Huizen 'Signaal Communications' gaan heten.

VHF Combat Net Radio (RT 3600/4600 serie)
In die jaren ontving PTI het verzoek van de landmacht om een ontwerp van het Laboratorium Electronische Ontwikkeling Krijgsmacht (LEOK) voor een bataljons-radioset op produceerbaarheid te onderzoeken en vervolgens een zestal prototypen te bouwen. Het idee van projectleider kolonel ir. Lawson was om aan de hand van een basis zendontvanger, één familie communicatiesystemen te laten bouwen. Er werd een commissie opgericht waarin vele vertegenwoordigers zaten uit verschillende geledingen van de Koninklijke landmacht. Echter, al die vertegenwoordigers genereerden zoveel eisen dat het prijskaartje voor de 'radiofamilie' astronomisch hoog werd. Ingenieur Lawson besloot toen dat de commissie drastisch moest inkrimpen. In de commissie mocht van elk onderdeel nog maar één verantwoordelijke verbindingsofficier participeren.

Aangezien het personeel van PTI nog onvoldoende bekend was met het reilen en zeilen binnen de landmacht, werd voor aanvang van elke commissievergadering een uur college gegeven in het operationeel gebruik van de betreffende apparatuur binnen de landmacht. Na een half jaar vergaderen kwam een definitief functioneel ontwerp tot stand en kon iedereen aan de slag. Na verloop van tijd kwamen enkele prototypen beschikbaar die aan allerlei proeven werden onderworpen. Zo was er een valproef voor de draagbare radio van een hoogte van 1.20 meter, waarbij de radio op ieder vlak, op iedere ribbe en op iedere punt, totaal dus 26 keer, moest vallen!

Beschadigingen waren wel toegestaan maar de radio moest nog functioneren en aan de elektrische eisen voldoen. Maar na de eerste valproef bleek de radio het best te omschrijven als een koektrommel. Opnieuw beginnen dus. Uiteindelijk is dit probleem zó goed opgelost dat de radio zelfs bestand was tegen een val uit een helikopter. Deze onbedoelde proef onderging de radio begin jaren zeventig in een Zuid-Amerikaans land. Toen de radio na deze val nog bleek te werken was dat meteen voldoende reden voor de autoriteiten om voor de RT 3600 te kiezen.

Een ander probleem bij de ontwikkeling was de eis dat bij twee op één voertuig geïnstalleerde sets, met een onderlinge afstand van 1 meter tussen de antennes , de ene set nog ongestoord moest kunnen ontvangen terwijl de andere set aan het zenden was met 30 Watt op een frequentie-afstand van 5 MHz of 10%. Blockingmetingen aan de ontvanger met een meetgenerator leverden zeer bevredigende resultaten op. Toch ging het bij de beproeving helemaal mis.... Wat bleek, de 30 Watt breedband versterker gaf een sterk ruisspectrum dat de op de ontvanger aanwezige ruis uit antenne en ingangstrap ver te boven ging. Gelijktijdig zenden en ontvangen was dus niet mogelijk! Het probleem werd met bloed, zweet en tranen opgelost door een extra ruisfilter toe te passen dat zowel aan de ingang als aan de uitgang werd toegevoegd.

Een (voor de meeste betrokkenen) leuk incident deed zich voor bij het beproeven van een in een tank ingebouwde radio. De radio moest zenden en mocht niet storen op het vuurgeleidingssysteem. Terwijl het kanon ronddraaide hoorde een medewerker van SIGNAAL een krachtterm gevolgd door: "ik draai die Ford die hiernaast staat in de soep". Die Ford bleek de auto te zijn van de SIGNAAL medewerker....

Dat SIGNAAL door de KL wel erg op de proef werd gesteld blijkt uit een verhaal dat ons pas 25 jaar na dato ter ore is gekomen. Een eis van de KL was dat de mechanische knoppen van de RT 3600 niet tussen twee kanalen mocht blijven staan. Een adjudant wilde dit eens goed testen en is ruim een dag bezig geweest om de knop van de radio zo in te stellen dat hij halverwege een kanaal bleef steken. Bij SIGNAAL snapten ze daar niets van, maar ja het was toch aangetoond. Dus maar weer terug naar het laboratorium om de knop met veertjes te beveiligen.

We kunnen rustig zeggen dat de ontwikkeling van de RT 3600 een huzarenstukje was. De radio is dan ook al bijna 30 jaar tot volle tevredenheid in diverse landen in gebruik. Na de RT 3600 werd gewerkt aan de ontwikkeling van de 4600 familie, een goedkopere versie van de RT 3600 met meer elektronica en minder mechanica. Deze radio is ook aan de landmacht geleverd maar in kleinere aantallen dan de RT 3600. Voor SIGNAAL is deze radio een groot exportsucces geweest.

email mij

Hoofdindex